Bazı Danimarkalı kadınlara yönelik bu suç öjeni fikirlerinden kaynaklandı. Bundan hiç şüphe yok. Bununla birlikte, kadın ve cinsellik hakkında eski fikirlerden de beslendi. Her iki durumda da, toplumu “dejenere bireylerden” uzak tutma girişimi, yani kalıtsal hastalıklardan, özellikle de entelektüel hastalıklardan muzdarip insanlar anlamına geliyordu. Bu “alt-insanlar” ırkı, toplumu tehlikeye atacak ve bu her ne pahasına olursa olsun durdurulmalıydı. 20. yüzyılın başında oldu ve 1961’de, “geride kaldığı” düşünülen müdahale eden kadınların kötü alışkanlıklarının durduğu resmi olarak sona erdi. O zamana kadar, ahlaki şüpheli – d. H. “Yitik” kadınlar – küçük Sprogoe adasında (: Sprogo). Erkekler Livoe adında başka bir adaya gönderildi (: Livø). Bunun bir kısmı “ahlaksızlığın” cezası olmalı, ancak bu zulmün ana nedeni toplumu bir bütün olarak “kötü, kusurlu genlerden” koruma arzusuydu. Kaybetmek zorunda oldukları çocuklara sahip olmaları için bir mücadeleydi. Gerçekleri, sterilizasyon olmadan adadan serbest bırakılmamaları ve çocukları olanların çoğu zaman onları görme hakkını kaybetmeleriydi. Ayrıca bu çocuklar evlat edinilmek üzere serbest bırakıldıkları ve ahlaksız anneleriyle bağlarını koparmaları gerektiğinden.